چکیده
سیره و سنت رسول خدا(ص) از صدر اسلام مورد توجه بوده است. توجه به سنت به عنوان مفهومی که میتواند کلید فهم تاریخ، حدیث، فقه و اصول اعتقادات اسلامی باشد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. مسئله این پژوهش تکوین مفهوم و کارکرد سنت از زمان پیامبر اسلام(ص) تا پایان عصر خلفای راشدین با تاکید بر حکومت امیرمومنان علی(ع) است. برخی یافته ها حاکی از آن است که سنت در عصر خلفای سه گانه ابزاری برای توجیه مشروعیت خلیفه و ساماندهی حکومت بود، اما کارکردهای اجتماعی سنت در دوره امیرمومنان(ع) صرفا منوط به مشروعیت حکومت نیست و به سوی مفهومی راهگشا در حل معضلات و مخاطرات اجتماعی میل مینماید. به صورتی که در مدت کوتاه حکومت ایشان سنت به یکی از مهمترین معیارهای شناخت حق از باطل، هدایت، بدعت، فتنه و حکومتداری در کنار کتاب خدا تبدیل شد.
کلیدواژهها: سنّت نبوی؛ تطور مفهوم سنت؛ کارکرد سنت؛ عصر خلفای سهگانه؛ عصر امام علی(ع)