چکیده:
گرايش به زيبايي و جمال دوستي يکي از ابعاد وجودي انسان است و آيات و روايات و سيره عملي معصومان (ع) آن را تأیید نموده است. لذا تجمل و جمال به‌خودی‌خود بار منفي ندارند. اما آنچه دراین‌بین مورد نکوهش شديد اسلام قرارگرفته است، گرايش افراطي به تجملات و تشريفات دنيوي و هدف قرار گرفتن آن در زندگي است. تجمل‌گرایی با اين بيان به معني، ميل و رغبت كردن به تجملات و توجه به ظواهر زندگى می‌باشد گرايش به تجملات و زرق‌وبرق دنيا، آسیب‌ها و آثار نامطلوبي در پي دارد. فراموشي ياد خداوند، دنيازدگي، کفران نعمت، مصرف‌گرایی، پيدايش حالت تفاخر، زیاده‌خواهی، رواج الگو گیری نامناسب و تقليدهاي ناصحيح، عدم مشارکت در امور خير ازجمله آسیب‌های اين گرايش است. ازجمله راهکارهاي قرآني و روايي مقابله با تجمل‌گرایی، توجه به هدف خلقت، ترويج الگو گیری از سيره معصومان (ع)، تقويت باورهاي ديني و ارزش‌های معنوي مانند؛ زهد و پارسايي، قناعت و مناعت طبع، اعتدال و میانه‌روی، کمک و ايثار و همچنين توجه و تفکر در فرجام تجمل‌گرایی می‌باشد.
آسیب‌شناسی تجمل‌گرایی در رفتارهای فردی و راهکارهای قرآنی و روایی پیشگیری از آن
- نویسنده مقاله: حسین افسر دیر، عصمت رحیمی
- منتشر شده در: بصیرت و تربیت اسلامی
- رتبه مقاله: علمی- ترویجی
- سال،شماره: سال دوازدهم، تابستان 1394، شماره 33 (34 صفحه - از 101 تا 134)
- نوشته شده توسط حسین افسر دیر، عصمت رحیمی
- دسته: مقالات
