چکیده:
بعد از قرآن کریم، حدیث دومین منبع و سند دین‌شناسی و تعیین‌کننده‌ی راه سعادت انسان‌ها است. تکیه‌بر این منبع حیات‌بخش در برخی حوزه‌های دین‌پژوهی همچون فقه و بخش‌هایی از اخلاق بیشتر و گسترده‌تر است؛ زیرا اصول این دانش‌ها در قرآن به‌اجمال و اشاره آمده و تفصیل آن را باید در حدیث یافت. این مقاله در پی آن است که با بررسی کتب حدیث و اصول به این سؤال پاسخ دهد که آیا حدیث در حوزه‌ی اخلاق اعتبار دارد یا خیر؟ و در صورت اثبات، میزان تأثیرگذاری و قلمرو آنچه مقدار است؟ برای این منظور به برخی کتب مرجع اصول و احادیث باب اخلاق مراجعه شده است و درنهایت ضمن اثبات اعتبار حدیث در حوزه‌ی علم اخلاق، این نتیجه به دست آمد که اخلاق هم در مقام ثبوت یعنی تعریف مفاهیم خود و هم در مقام اثبات یعنی تصدیق گزاره‌های خود به‌شدت نیازمند به حدیث است و حدیث پشتوانه‌ای لازم برای اجرای احکام اخلاقی است
جایگاه حدیث در علم اخلاق
- نویسنده مقاله: محمد شعبانپور
- منتشر شده در: فصنامه سراج منیر
- رتبه مقاله: علمی- ترویجی
- سال،شماره: مقاله 2، دوره 3، شماره 6، بهار 1391، صفحه 35-60
- نوشته شده توسط محمد شعبانپور
- دسته: مقالات
