چکیده:
این پژوهش که در راستای تبیین و تحقیق نقش شورا و مشارکت در ساختار نظام سیاسی اسلام نگارش یافته است حاصل تلاش و پژوهش پیجویی دانشپژوه است که جایگاه شورا را در مجموعهای از منابع اسلامی اعم از: تاریخ اسلام، قرآن، سنت، دیدگاه شخصیتهای اسلامی، کتب، مجلات، مقالات، دیدگاه اندیشمندان شیعه، مورد ارزیابی قرار داده است و به این نتیجهای کلی رسیده است که: نقش و جایگاه شورا، در ساختار نظام سیاسی از دیدگاه تمام عقلا عالم و در ساختار نظام سیاسی اسلام، از دیدگاه مکتب اسلام و تمام مسلمانان یک نقش مهم و کلیدی است. شورا در نظام سیاسی عصر پیامبر اکرم (ع) و خلافت و حکومت امام علی (ع) و خلافت خلفای راشدین (ع) نقش بنیادی داشته است؛ و برادران اهل سنت آن را سالمترین شیوهی تشکیل نظام سیاسی در اسلام میدانند؛ و دانشمندان نواندیش شیعهی اثناعشری آن را، در عصر حضور امام یکی از شیوهها و در عصر غیبت (ع) امام تنها راه تحقق دموکراسی واقعی و حضور مردم درصحنههای تصمیمگیری در نظام سیاسی اسلامی میدانند. در شرایط کنونی که برای گزینش رهبر و تنظیم حاکمیت سیاسی اسلام نصی صریحی نیست و امام معصومی حضور ندارند. به دلایل زیادی منشور سیاسی شورا، قابلتوجه، دفاع و نقش در تعیین رهبری و پایهریزی ساختار نظام سیاسی اسلامی جامعه سیاسی و اجتماعی مسلمانان میباشد و جایگاه سیاسی منشور شورا در قوانین اساسی کشورهای فرانسه،ایران و افغانستان در ساختار نظام سیاسی،کلیدی و مهم پیشبینی گردیده است.
فصول پایاننامه:
این پایاننامه شامل چهار فصل میباشد:
فصل اول: «مفاهیم پژوهش»
فصل دوم: «شورا و ساختار نظام سیاسی اسلام»
فصل سوم: «ثمرات و ویژگیهای شورا»
فصل چهارم: «جایگاه سیاسی شورا در قانون اساسی فرانسه، ایران و افغانستان»