چکیده
آرایش و آراستگی به معنای زیبایی، جمال و جلوه است. آراستن مصدر از همین ماده به معنای آرایش کردن، مزّین کردن، تحسین کردن و زیور کردن است. هم چنین به معنای منظم کردن و مرتب کردن و به معنای مهیا کردن نیز آمده است که با معنای اول هماهنگ و مرتبط است؛ زیرا ایجاد نظم و ترتیب در اشیاء و چینش خاص بین اجزاء سبب زیبایی شیئی شده و آن را برای هدف مورد نظر آماده می کند. آراستن و آراستگی گاه در امور معنوی و مربوط به روح است که انسان با صفات نیک، روح خود را آراسته و از صفات زشت می پیراید و گاه در امور مادی و جسمانی است که انسان، ظاهر خود را به زیبایی ها آراسته و زشتی ها را از آن می زداید. بحث ما در این جا آرایش و آراستگی ظاهری است.
