چکیده
اصطلاح همزیستی مسالمت آمیز، امروزه به عنوان یکی از دستاوردهای جهان بشری بهشمار میرود؛ جامعه شناسان و آنان که در حیطه علم ادیان مشغولند، برآنند که این «تز» را به عنوان محصول دنیای مدرن امروز معرفی کنند. دین اسلام که کامل ترین و جامع ترین دین آسمانی است، بعد از اینکه برمنشاء الهی بودن همه ادیان صاحب کتاب و شریعت، تاکید می ورزد، شرایطی را تبیین می نماید که اگر اهل کتاب به آنها توجه نمایند و مسلمانان برآن اساس عمل کنند، جهانی خالی از عداوت و مملو از آرامش و صلح، شکل میگیرد. در این مقاله استدلال می شود که آنچه امروزه به عنوان همزیستی مسالمت آمیز، بین ادیان و جوامع مطرح میشود، تاریخچۀ قدیمی دارد. قـرآن کـریم در آن زمـان کـه اسمی از جامعه، مثل امروز، نبود، این مساله را مطرح کـرد و شـرایط نیـل بـه ایـن مقصود را نیز معرفی نمود. همچنین سیره عملی معصومین(ع) نیز، از شـواهد دیگـر در این مسئله هستند. رعایت این موارد همگان را با هردین و اعتقـادی بـه کمـال و رستگاری هدایت میکند.
