چکیده:
گرچه آموزه هاي ديني ما براي اجراي حدود و تعزيرات، علاوه بر آثار مثبت وضعي آن اهتمام خاصي قايل شده اند اما همواره يكي از مسایل پرماجرا در فقه، موضوع اقامه حدود و يا تعطيلي آن در عصر غيبت معصومين (ع) بوده است تا آنجا كه منجر به ايجاد دو جبهه متقابل گرديده است، عده اي از فحول فقهاي اماميه در صف موافقين قرار گرفته اند، و برخي از محققين فقها نيز مخالف اجراي حدود در زمان غيبت گرديده و اين حق را وظيفه اختصاصي معصوم يا نايب خاص ايشان دانسته اند. در مورد تعزيرات نيز اين اختلاف به چشم مي خورد كه تعيين كميت و كيفيت تعزير به عهده حاكم به معناي قاضي بوده و يا اين كه از اختيارات حاكم اسلامي يعني ولي امر است. در اين مقاله كوشش شده است ضمن بررسي و تحليل ادله طرفين در هر دو موضوع، مستندات روايي موجود در اين زمينه را مطرح ساخته و ابعاد گوناگون اين موضوع مورد كنكاش قرار گيرد.
كليد واژه: حاكم، حد، تعزير، سلطان، حكم، كيفر
