چکیده
تشبيه و تنزيه از پيچيده ترين مباحث عرفانی و يكی از مسائل مهم اعتقادی مـرتبط بـا عقيدة توحيد اسلامی است كه اكثر متفكران و انديشمندان مسلمان به آن توجه كرده اند. صورت مادي و انساني دادن به خدا همواره طي تاريخ وجـود داشـته و برخـي بـراي شناخت خدا او را به انسان يا موجودات ديگري تشبيه كرده و حتي قائل به تجسم خدا شده اند. در مقابل، عده اي ديگر نيز براي در امان ماندن از تشبيه به تنزيه مطلق پناه برده و شناخت خدا را امري محال دانسته انـد. امـام علـي (ع) بـا ارائـه دلايلـي، از جملـه بي همتايي و بي مكاني خدا، تشبيه و تجسيم خداوند را رد كرده است. ايشان همچنـين به تنزيه مطلق باور نداشته و قائل به شناخت خدا از طريق آيات و افعال اوسـت و در عين حال معتقد است كه به كنه ذات حق راهي نيست. موضوع گفتار حاضـر بررسـي تشبيه و تنزيه از ديدگاه امام علي (ع) است.
