چکیده
جامعه سياسى يا دولت (State) در اصطلاح نوين آن متشكل از سه عنصر يا عامل سرزمين، جمعيت و قدرت عالى و برتر است. هر نظام سياسى لزوماً برخوردار از اين عوامل بوده و در جامعه بزرگ جهانى مورد پذيرش و شناسايى قرار مى گيرد. در اين ميان دو عامل اول يعنى عامل «ارضى» و عامل «انسانى» از نقطه نظر سياسى و حقوقى حايز اهميت فراوانند. عامل «ارضى» از نظر سياسى تأثير فراوانى بر ميزان افزايش يا كاهش قدرت عالى يا حاكميت دارد و از نظر حقوقى، اساس تقسيم حقوق داخلى و حقوق بين المللى بر همين عامل استوار است، زيرا ملاك حقوق داخلى مرز كشور است كه اين حقوق، اصولاً ناظر بر روابط افراد سرزمين خاص مى باشد. در حقوق بين الملل قلمروهاى متعدد و نيز تابعان متفاوتى وجود دارند و فرا مرزى بودن، قوام بخش آن است. عامل انسانى (جمعيت) را در ميان هر سه عامل بايد محورى ترين و اساسى ترين عامل يك جامعه سياسى و يا دولت ـ كشور به شمار آورد.