چکیده:

 در آموزه‌های دینی، حجاب نمادی از جهان‌بینی، ارزش‌ها و الگوهای رفتاری افراد است و انسان عفیف کسی است که تسلط بر خویشتن و رعایت اعتدال، ملکه او شده است و یکی از نشانگرهای عفاف نوع پوشش، رفتار و گفتار فرد است. با نگاهی اجمالی به سه دهه گذشته درمی‌یابیم تا زمانی که نظام اسلامی با یک برنامه جامع به این موضوع نپردازد، اقدامات مقطعی و یک‌جانبه، آثار چندان گسترده و دیرپایی نخواهند داشت. در این پژوهش مشخص شد حکومت اسلامی مسئولیت زمینه‌سازی (فرهنگ‌سازی)، سیاست‌گذاری، قانون‌گذاری و اجرای همه احکام اسلامی از جمله حجاب و عفاف و نظارت بر حسن اجرای قوانین و اعمال ضمانت اجرای لازم را در جامعه دارد که این جز با ارائه ساختاری نظام‌مند از مسئله حجاب در حکومت اسلامی و ترسیم مرزهای معرفتی و بینشی حاکم بر نظام فقهی در حوزه حجاب، میسر نخواهد بود.

مقالات مرتبط:

 تحلیل و نقد ادله فردی بودن حجاب، محسن ملک افضلی اردکانی، فاطمه فلاح، فقه و اصول، تابستان 1394، شماره 101، (22 صفحه، از 183 تا 204)، (علمی _ پژوهشی).

نوشتن دیدگاه