چکیده:

 شهادت به‌عنوان یکی از ادله اثبات دعوی مورد قبول تمام نظام‌های حقوقی از جمله اسلام قرار گرفته است. جایگاه شهادت بعد از اقرار است، یعنی اگر متهمی اقرار نکرد از مدعی دعوی بینه درخواست می‌شود. شهادت و ادا آن فقط در دادگاه قابل ‌قبول است ولی تحمل شهادت در غیر دادگاه نیز پذیرفته است. شهود باید دارای شرایطی از قبیل عدالت، ذکوریت، حریت، حلال‌زادگی، عدم تهمت و تعدد باشند. تعدد شهود برای اثبات اقسام حقوق مورد قبول تمام مذاهب اسلامی است. تحمل و ادا شهادت از نظر اکثر فقها شیعه و سنی واجب کفایی است و فقط در مواردی خاص، واجب عینی است. شهود به علم و یقین داشته باشند و شهادت از روی ظن و گمان پذیرفته نیست؛ اما اموری نیز وجود دارد که بر اساس اخبار منتشره از سوی اکثر مردم، می‌توان شهادت داد؛ و این را استفاضه گویند. حق الله محض برای اثبات نیاز به چهار شاهد عائل مرد دارد؛ اما در حق‌الناس دو شاهد مرد کافی است. بانوان در حقوق مالی و یا حقوقی که منجر به مال گردد می‌توانند همراه مردان گواهی دهند ولی در امور باطنی زنان گواهی آنان بدون حضور مردان پذیرفته است. اگر شهود از روی تزویر شهادت دهند، ضامن مشهود به می‌باشند و علاوه بر ضامن بودن، باید تعزیر شوند. شهادت بر شهادت در قضا اسلام پذیرفته است و این زمانی است که شهود اصل به‌واسطه عذری نتوانند در دادگاه حاضر شوند. شهادت فرع فقط در امور مالی و یا اموری که منجر به مال پذیرفته گردد.

فصول پایان‌نامه:

 این تحقیق در سه بخش ارائه شده است:
بخش اول
بخش دوم
بخش سوم
* فصل اول: تحمل و ادای شهادت
* فصل دوم: علم قاضی و شهادت
* فصل سوم: فرق بینه و شهادت
* فصل چهارم: شهادت استفاضه
* فصل پنجم: موانع شهادت
* فصل ششم: صفات شهود
* فصل هفتم: حقوق و اقسام آن
* فصل هشتم: شهادت بر شهادت
* فصل نهم: رجوع از شهادت

نوشتن دیدگاه