چکیده:
قرآن کریم در همهی زمانها منبع اصلی و اساسی احکام الهی بوده است. تفسیر فقهی، یکی از سودمندترین روشهای موضوعی قرآن است که مفسران احکام فقهی را از آیات الاحکام استخراج مینمایند. تفاسیر فقهی را تنها در کتب تفسیری یا آیات الاحکامی نباید جست بلکه ممکن است در میان کتب فقهی یا روایی مطرح شده باشد که باید مورد توجه قرار گیرد. یکی از این منابع آثار و کتب ارزشمند آیتالله خویی میباشد. پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی و جمعآوری اطلاعات کتابخانهای و استفاده از نرمافزارهای علوم اسلامی با هدف گردآوری دیدگاههای تفسیری آیتالله خویی در بحث موانع نکاح، تحلیل روش تفسیری ایشان تدوین گشته است. نتایج نشان میدهد ایشان در تفسیر و شرح آیات از روشهای متعددی از جمله رجوع به آیات دیگر، سنت، اجماع و تسالم، قواعد فقهی، مبانی اصولی و مبانی عقلی استفاده نمودهاند.