چکیده:

 حوزه حله از معروف‌ترین حوزه‌های علمی عصر ایلخانی می‌باشد که عالمان این حوزه با تلاش در دو محور علمی یعنی آموزش علوم دینی در حوزه و مدرسه اولجایتو، تألیف کتب دینی توانستند نقش مهمی در تثبیت فقه شیعه و گسترش اندیشه سیاسی شیعه در جامعه اسلامی سده‌های هفتم و هشتم ایفا نمودند اگرچه نباید نسبت به رفتار و فعالیت سیاسی عالمان حوزه در برابر تهاجم مغولان و حکومت آن‌ها غفلت نمود. تألیفات علمی عالمان حله درزمینه فقه شیعه به‌خصوص فقه سیاسی، در راستای تبیین و تکمیل دیدگاه‌های علمای پیشین به‌خصوص اندیشه شیخ مفید و شیخ طوسی بوده که با بررسی تعقلی احکام فقهی علمای پیشین در دایره المعارفها، علمای اعصار بعدی را از رجوع به منابع فقهی علمای گذشته شیعه و حتی علمای اهل تسنن بی‌نیاز ساختند و همچنین سعی نمودند با تقسیم‌بندی ابواب فقه، الگویی در تنظیم احکام فقهی برای علمای بعدی ارائه داده‌اند. در مبحث کلامی، علمای حوزه برای اثبات اعتقادات شیعه به‌خصوص در باب امامت، تصنیفاتی به شیوه استدلال عقلی و فلسفی تألیف نموده‌اند که بیشترین تألیفات کلامی در باب امامت به سبک استدلالی به‌وسیله عالم مشهور این حوزه، علامه حلی در سده هشتم تألیف شده که نتایج آن، اقرار علمای اهل تسنن در دربار ایلخانان به حقانیت شیعه بوده و از سوی دیگر با همکاری و ارتباط علمی با حاکمان ایلخانی توانستند زمینه را برای رسمیت یافتن مذهب تشیع در دوره اولجایتو فراهم آورند.

کلیدواژه‌ها:حوزه حله، علامه حلی، محقق حلی، فقیه جامع‌الشرایط، مناظرات.

 فصول پایان‌نامه:

این پایان‌نامه شامل پنج فصل می‌باشد:
فصل اول: «ادبیات تحقیق»
فصل دوم: «حله مرکز علمی تشیع»
فصل سوم: «واکنش علمای حله و حامیان حوزه در حمله دوم مغولان»
فصل چهارم: «حوزه حله، تداوم اندیشه‌های علمای پیشین»
فصل پنجم: «علامه حلی و نقش او در تثبیت و گسترش تشیع»

نوشتن دیدگاه