چکیده:

 دوران حکومت صفوی یکی از مهم‌ترین دوره‌های تاریخی ایران می‌باشد؛ زیرا این حکومت توانست پس از حمله اعراب به ایران و با گذشت 8 قرن یک حکومت مستقل ایرانی را ایجاد کند؛ اما این حکومت برای شکل گرفتن به دینی نیاز داشت که هم در داخل ایران تا حدی نفوذ داشته باشد و هم آن را از دیگر حکومت‌های همسایه مستقل کند و با توجه به تاریخ شیعه در ایران، مهم‌ترین راه را در مذهب تشیع یافت و به همین دلیل آن را به‌عنوان مذهب دولتی و رسمی اعلام داشتند. براثر چنین سیاستی قشر ویژه روحانیت در نظام اجتماعی ایران قوت گرفت به‌طوری‌که می‌توان گفت روحانیت در هر دوره از سلطنت شاهان صفوی نقش عمده‌ای را ایفا می‌کرد و شاهان صفوی بنا بر اهمیت این نهاد هر یک سیاست خاصی را در مورد آن اتخاذ می‌کردند. این پژوهش بر آن است که نوسانات نقش علمای شیعه در دوران حکومت صفوی را بررسی کرده و مواضع تائیدی و تکذیبی آن‌ها را نسبت به اقدامات شاهان صفوی به‌ویژه شاه‌عباس اول پیگیری نماید. در این تحقیق از روش توصیفی، کتابخانه‌ای استفاده گردیده و با مراجعه به کتابخانه‌ها و استفاده از ابزار فیش‌برداری و مراجعه به سایت‌های معتبر این نتایج حاصل‌شده است. به نظر می‌رسد نهایتاً آنچه از این پیوند نصیب حکومت شد، مشروعیت دینی یافتن حکومت صفوی و اعلام ایران به‌عنوان یک قدرت قابل‌ملاحظه در منطقه بود و آنچه نصیب علمای شیعه شد، وارد شدن در امور حکومتی و بسط و گسترش تعالیم شیعی بوده است. از کارکردهای حساس حضور علمای شیعه در دربار، تغییر رویه فکری حکومت از تشیع صوفیانه به تشیع فقیهانه بود. به نظر می‌رسد می‌توان گفت که: ورود علما در حکومت‌های بعدی، به‌نوعی میوه و ثمره حضور و ورود علمای دینی در حکومت صفوی بوده است. البته ظاهراً حکومت صفوی برای روحانیون غیر حکومتی نیز بدون سود و فایده نبود چراکه لااقل امنیت آنان را در این دوران تضمین کرد تا آنان بتوانند در آرامش به تألیف کتب موردنیاز مردم و ترویج تفکر شیعه و تربیت شاگردان بی‌شماری بپردازند.

کلیدواژه‌ها:مذهب تشیع، علمای شیعه، حکومت صفوی، شاه‌عباس، محقق کرکی.

فصول پایان‌نامه:

این پایان‌نامه شامل چهار فصل می‌باشد:
فصل اول: «کلیات تحقیق»
* مقدمه
* هدف و ضرورت تحقیق
* طرح سؤال
* فرضیه تحقیق
* پیشینه ادبیات تحقیق
* روش و ابزار تحقیق
* موانع و مشکلات تحقیق
فصل دوم: «نقش علمای شیعه در حکومت صفوی»
فصل سوم: «علمای شیعه در حکومت صفویان»
* علمای حکومتی
* علمای غیر حکومتی
فصل چهارم: «رابطه شاه‌عباس با علمای دین»
نتیجه.

نوشتن دیدگاه