چکیده:
بدون تردید یکی از مسائلی که در فرهنگ اسلامی مورد توجه فراوان بوده و هست، مسأله تربیت و سازندگی شخصیت انسانهاست؛ و این نکته بهخوبی در آیات متعدد قرآن کریم، سیره انبیاء الهی و امامان معصوم (ع) مشهود است. در حقیقت یکی از علل بعثت انبیاء الهی و اهداف رهبران بزرگ در طول تاریخ، تربیت انسانها و افراد مؤمن و شایسته بوده است. با وجود این، جای تحقیق علمی عمیق و جامع در ارتباط با استخراج و تدوین دیدگاه اسلام در خصوص تربیت، در جوامع اسلامی و از جمله در کشور ما خالی است. تحقیق حاضر در راستای رفع این کمبود و با هدف بررسی ابعاد تربیتی سیمای حضرت موسی (ع) در قرآن کریم، در قالب سه بخش ابعاد گفتاری، کرداری، گفتاری، کرداری صورت پذیرفته و در پنج فصل تنظیم گردیده است. فصل اول به کلیات تحقیق اختصاص یافته است. فصل دوم حاوی مبانی نظری و پیشینه تحقیق است. فصل سوم مشتمل بر روش تحقیق میباشد. در فصل چهارم روشهای تربیتی حضرت موسی (ع) در قرآن کریم در قالب سه بخش روشهای گفتاری، کرداری، گفتاری _ کرداری به تفصیل بررسی شده است و بالاخره در فصل پنجم خلاصه نتایج و پیشنهادها مطرح گردیده است. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و روش آن توصیفی _ تحلیلی است. مهمترین نتایج حاصل از این تحقیق به این شرح است: روشهای تربیتی گفتاری حضرت موسی (ع) در قرآن کریم عبارتند از: روش یادآوری نعمتهای الهی، روش استفهامی، روش موعظه حسنه، روش تبشیر، روش انذار، روش استدلال عقلانی، روش ایجاد امید و از میان برداشتن یأس، روش عبرتآموزی، روش محبت ورزی، روش سخن گفتن متناسب با موقعیت، روش نرمگویی، روش صراحت در گفتار، روش امر به معروف و روش مناظره. روشهای تربیتی کرداری حضرت موسی (ع) در قرآن کریم حاوی: روش اعجاز، روش ابتلاء، روش هجرت، روش عدالت ورزی، روش عفو، روش تکریم و روش همکاری، است. روشهای تربیتی گفتاری، کرداری حضرت موسی (ع) در قرآن کریم عبارتند از: روش برائت، روش مبارزه با خرافه، روش توبه، روش تنبیه، روش تواضع، روش توجه به نیازهای مادی و روش مقابله به مثل.