چکیده:

 پژوهش حاضر از نوع بنیادی و روش انجام آن، توصیفی _ تحلیلی بر اساس منابع کتابخانه‌ای به‌ویژه نهج‌البلاغه، منابع تاریخی و یافته‌های تربیتی علوم معاصر است. این پژوهش به بررسی انحرافات یاران امام‎(ع)‏ می‌پردازد. موضوعی که برای بقای حکومت اسلامی عصر حاضر که از حکومت حضرت علی (ع)‏ می‌خواهد الگو بگیرد، حائز اهمیت است. انحرافات، در دو شاخه کلی عملی و عقیدتی در نظر گرفته شده‌اند که هر یک به زیرشاخه‌های دیگری قابل تقسیم‌اند. این دسته‌بندی بر اساس بررسی شرح‌حال بیش از سی نفر از یاران امام‎ (ع) با استخراج روایات موجود انجام گرفته است. در پایان تحلیلی بر پایه واقعیت‌های تاریخی و نتیجه پژوهش ارائه خواهد گردید. یافته‌ها نشان می‌دهد که امام (ع) در برابر انحرافات اقتصادی برخورد سخت‌تر و قاطعانه‌تری از قبیل عزل و مجازات بدنی داشتند، اما در انحرافات اعتقادی با برخورد نرم از طریق اندرز و تشویق به جستجوی حقیقت، فرد را به راه راست هدایت می‌کردند. به جذب حداکثری اهمیت می‌دادند و از طریق نامه‌ها به پیش‌گیری قبل از درمان می‌پرداختند.

نوشتن دیدگاه