چکیده:
در این پژوهش، مبانی اعتقادی ناصرخسرو و ابن هانی مقایسه شده است. این دو شاعر اسماعیلی در مورد امامت، وصایت، تأویل و تولّی و تبرّی و ... اشعار متعددی سرودهاند. هر دو شاعر خداوند را از اتصاف به اسماء و صفات منزّه میدانند و آنها را به امام نسبت میدهند. همچنین معتقد به وصایت که نقش آن را عمیقتر از پیامبری میدانند، هستند. در دیوان اشعار خود را دوستدار حضرت علی (ع) مینمایانند و دنباله تولّی خویش را در ابراز سرسپردگی و دلبستگی به خلفای فاطمی میبیند؛ و دیگر اینکه هر دو شیعهی تبرّایی هستند که چه دشمنان حضرت علی (ع) و چه دشمنان خلفای فاطمی را نکوهش میکنند. از خلفای سهگانه در اشعار این دو شاعر با تعابیر متفاوتی یاد شده است، ناصرخسرو نظر خوبی نسبت به این خلفا ندارد، ابن هانی هم آنها را متهم به توطئه علیه حضرت علی (ع) کرده است.