چکیده:
اشعریان از مهمترین خاندانهای شیعی و مهمترین خاندان شیعی قم و ایران میباشند. ایشان در خدمت رسول اکرم (ص) به اسلام مشرف شدند و در اواخر قرن اول هجری قمری روی به ایران آورده و در قم سکونت گزیدند. این خاندان بارها مشمول عنایت و مدح حضرت رسول (ص) و ائمه اطهار (ع) واقع شدند. افراد این خاندان که بعضاً توفیق مصاحبت امامان شیعه را داشتهاند عده قابل توجهی از محدثان و راویان تشیع را شامل میشوند. مجامع حدیثی شیعه حامل روایات متعدد و فراوانی از ایشان و کتب رجالی حاوی مدح و توثیق آنها میباشد. استخراج مدح و تعدیل محدثان اشعری از منابع رجالی منجر به شناخت کیفیت احادیث ایشان شده و تطور در آثار و احوال آنان موجب آشنایی با تاریخ حدیث شیعه میشود. اشعریان در قرن سوم و چهارم مکتب حدیثی بزرگی را در قم بنیانگذاری و اداره کردند و در آن بیشتر از پیش به نشر فرهنگ اهلبیت (ع) پرداختند. این مکتب از بزرگترین مکاتب حدیثی تشیع بوده و ویژگیهای منحصربهفرد آن، وجه تمایز این مکتب را با مکاتب شیعی فراهم نمود. دامنه گستره حوزه حدیثی قم بستر تعاملات و ارتباط متقابل با دیگر حوزههای حدیثی را آماده نموده و بر آنها تأثیر به سزایی گذاشت.
کلیدواژهها:اشعری، قم، مکتب حدیثی، حدیث، روای.
فصول پایاننامه:
این تحقیق در سه فصل ارائه شده است:
فصل اول: «خاندان اشعری»
* نسب اشعریان
* اسلام اشعریان
* اشعریان و فتوحات
* مهاجرت اشعریان
* تشیع اشعریان
* اشعریان و امامان معصوم
* مرجعیت علمی اشعریان
* خدمات اشعریان در ترویج معارف اهلبیت (ع)
* رجال اشعریان
* کثرت ثقات محدثان اشعری
* آثار حدیثی اشعریان
* شاگردان اشعریان
فصل دوم: «مکتب حدیثی قم»
* قم و تشیع
* بررسی مکتب حدیثی قم
فصل سوم: «تعامل مکتب قم با سایر مکاتب حدیثی»
* مکتب حدیثی مدینه
* مکتب حدیثی کوفه
* مکتب حدیثی بغداد
* مکتب حدیثی خراسان.