چکیده:
با نگاهی به ایران و تمدن ایرانی، این مهم مشخص میگردد که ایرانیان توانستهاند نقش انکارناپذیری در احیای تمدن بشری داشته باشند. حکومتهایی همچون مادها، هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان همچون نگینی درخشان در تمدن ایران باستان بودند که توانستهاند نقش سازندهای در آموزش شیوه حکومتداری و از همه مهمتر احترام به نوعدوستی داشته باشند. علیرغم تقابل اولیه بین اعراب و ایرانیان در بدو ورود اسلام، ایرانیان توانستند در مدت کوتاهی به اسلام گرایش پیدا کنند. جهل اعراب از شیوههای حکومتداری، اعراب را ناگزیر به استفاده از ایرانیان در دستگاه خلافت گرداند. سیاستهای اعراب در تحقیر ایرانیان و مورد خطاب قرار دادن آنان با القابی همچون غلام، برده، بنده، موالی و اتخاذ سیاستهای تبعیضآمیز در اخذ مالیات که نشانهای از عدول اعراب از شعارهای اساسی اسلام بوده، باعث خشم آنان از دستگاه خلافت گردید. پافشاری بر سیاستهای غلط و ادامه آن منجر به شکلگیری قیامهایی همچون شعوبیه، مختار، خوارج و ابومسلم خراسانی گردید که خود زمینه سقوط امویان را فراهم نمود.
کلیدواژهها:ایرانیان، سیاسی، اجتماعی، امویان، موالی.
فصول پایاننامه:
این تحقیق در دو بخش ارائه شده است:
بخش اول: نقش سیاسی ایرانیان در دوران خلافت بنیامیه
* فصل اول: کلیات
* فصل دوم: ورود اسلام به ایران
* فصل سوم: بنیامیه و مسند خلافت
* فصل چهارم: موالی
* فصل پنجم: قیامها و سقوط بنیامیه
بخش دوم: اوضاع اجتماعی ایرانیان در دوران خلافت بنیامیه
* فصل اول: اوضاع اجتماعی ایران از ظهور اسلام تا ابتدای خلافت بنیامیه
* فصل دوم: اوضاع اجتماعی ایرانیان در عهد امویان
* فصل سوم: تأثیرپذیری اعراب از تشکیلات اداری ایرانیان
نتیجهگیری.