چکیده:

 بدون تردید بحث حجاب یکی از مهم‌ترین مباحث در حوزه مطالعات فرهنگ دینی تاریخی می‌باشد که از دیرباز معرکه آرا و نظرات اندیشمندان بوده است. اگرچه درباره آن مباحث بسیاری عنوان شده است اما پرداختن به منشأ آن چگونگی برخورد با آن از سوی پیامبر و ائمه کمتر مورد توجه محققان قرار گرفته است. چراکه با اندکی تأمل در احادیث و روایات این سؤال اساسی به ذهن خطور می‌کند که در رهگذر اندیشه دینی از منظر سیره آیا حجاب یک امر شرعی و یا عرفی و یا سیاسی می‌باشد؟ و دیگر اینکه در حوزه اجرا آیا امری شخصی است طوری که ملتزم به آن به عهده اشخاص نهاده شده و یا امری حکومتی است و حکومت می‌تواند در اجرای آن در جامعه به‌طور مستقیم وارد عمل شود و دخالت کند؟ قبل از هر پاسخی این نکته شایان ذکر است که در تحقیقات انجام شده درباره پوشش زنان عرب در دوره‌های اولیه اسلام و قبل از آن، تن‌پوش آنان از تنوع چندانی برخوردار نبوده است و برای پوشاندن بدن خود از لباس‌های قومی و محلی بسیار ساده و متناسب با آب و هوای جزیره العرب با دوخت و دوزهای ابتدایی استفاده می‌کرده‌اند. از سوی دیگر در سیره قولی و فعلی معصومین (ع) دستورات خاصی برای پوشش خصوصاً پوشاندن برخی از اعضای بدن برای انجام بعضی از مناسک عبادی همانند نماز و حج صادر شده است؛ اما این دستورات مانع از آن نبوده است که در زمان حیات ایشان زن در کنار مرد و دوشادوش او در فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی حضور فعال نداشته باشد. مضافاً اینکه بنا بر گزارش‌های تاریخی زنان در میادین نبرد و یا در اجتماعات و همچنین در انجام داد و ستد حضوری گسترده داشته‌اند.

نوشتن دیدگاه