چکیده:
پژوهش حاضر نوری است مقتبس از مشکات دومین پیشوای جهان شیعه، امام حسن مجتبی (ع) در برابر معاویه و دشمنان اهل‌بیت (ع) می‌باشد. این پایان‌نامه تحت عنوان «بررسی احتجاج امام حسن مجتبی (ع) با معاویه در باب امامت از منظر قرآن و حدیث» در پنج فصل تنظیم و تدوین گردیده است. بر اساس متن احتجاج طبرسی از امام حسن مجتبی (ع)، ابتدا عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب (ع) به بیان اولویت حضرت علی (ع) در امر امامت و ولایت امت با اشاره به حدیث نبوی به مقایسه ائمه دوازده‌گانه معصوم (ع) با خلفا دوازده‌گانه اهل ضلالت می‌پردازند و سپس عبدالله بن عباس با بیان مشابهت عملکرد بنی‌اسرائیل با وصی حضرت موسی (ع)، نسبت به عملکرد منحرفانه اکثریت امت اسلام با وصی پیامبر (ص) با استناد به حدیث غدیر و سریه موته بر امامت علی (ع) و ائمه معصومین (ع) تأکید می‌نمایند و آنگاه امام حسن (ع) با بیان محوریت و انحصار علم لدنی و افاضه‌ای، کتاب جامعه علی (ع) و مصداق راسخین در علم، فقط در اهل‌بیت (ع)، مردمان را به 3 گروه تقسیم می‌نمایند که فقط محبین ولایت نجات یافته‌اند.
کلیدواژه‌ها:احتجاج امام حسن مجتبی (ع)، معاویه، امامت و ولایت، ائمه دوازده‌گانه و خلفا دوازده‌گانه، وصی پیامبر (ص).
